امروزه افزايش مداوم تقاضا براي روانكارهاي با پايه نفتي موجب شدت بخشي روند تامين انرژي حاصل از نفت خام و اثرات جانبي خطرناك زيست محيطي آن شده است. اين مساله در اصل مستلزم استفاده از فن آوري ها و روش هاي پايدار است. مفهوم پايداري حكم مي كند كه فن آوري هاي مدرن بايد بر اساس منابع تجديدپذير ايجاد شوند چرا كه اقتصاد مبتني بر نفت بدون شك نمي تواند پايدار بماند. بيوروانكارها يا روانكارهاي زيستي، نسل جديدي از روانكارها هستند كه به منابع محدود و رو به اتمام نفتي وابسته نيستند و به علت زيست تخريب پذيري مناسب، مشكلات آلايندگي و سمي بودن روانكارهاي نفتي را ندارند. در اين تحقيق، روانكار زيستي از روغن گياه كرچك به روش ترانس استريفيكاسيون متيل استر روغن كرچك و الكل پلي هيدريك تري متيلول پروپان توليد شد و فرآيند توليد به كمك طراحي آزمايش به روش سطح پاسخ (RSM) بهينه سازي شد. معادله نهايي براي بازده واكنش توليد روانكار زيستي به صورت زير بدست آمد: R= 59.143 + 0.935M + 0.318T + 9.290C + 4.712MT +- 0.246MC -0.0519TC – 0.103M^2 R: بازده واكنش توليد تري متيلول پروپان استر M: نسبت مولي تري متيلول پروپان به متيل استر T: دماي واكنش C: ميزان كاتاليست